Spanning in Zuid-Soedan

Soedan – waar Darfur nog altijd deel van uitmaakt – laat zich vergelijken met een potje balletje-balletje: op het moment dat je je concentreert op de ene crisis, breekt elders een andere uit.

Zo’n twintig jaar geleden kwam ik voor het eerst vluchtelingen van de Soedanese oorlogen tegen. Toen ik onlangs luisterde naar de verhalen van vrouwen uit Soedan en Tsjaad die waren verkracht en hun mannen en kinderen vermoord hadden zien worden, besefte ik hoe hun verhalen overeen kwamen. Dat de vluchtelingen van Soedan dezelfde verhalen vertellen, komt omdat hun ellende ontsproten is aan dezelfde loot: de tactiek van de opeenvolgende Soedanese regeringen om loyale stammen te bewapenen en ze op te zetten tegen afvallige stammen. Deze tactiek is onderdeel van een eeuwenoud patroon. Gearabiseerde stammen rond Khar­toem en langs de Nijl overheersen de volken in de provincie, die dan in opstand komen.

Tot twee jaar geleden was Zuid-Soedan getuige van een nog veel...