Beeldende kunst / Sally Mann maakt foto’s met een groot besef van sterfelijkheid.

Het eerste portret dat de modefotograaf Richard Avedon ooit schoot, was van een dode. Het waren de jaren veertig, Avedon was achttien, zat bij de Amerikaanse marine en wilde zo graag fotograferen dat zijn superieuren hem uiteindelijk de autopsies lieten vastleggen. Dat maakte indruk. Niet alleen viel de fotograaf flauw direct nadat hij zijn camera had opgeborgen, ook bleef hij zijn hele carrière geobsedeerd door de dood, culiminerend in de beroemde portretten van zijn stervende vader.

Avedon was niet de enige: sinds de uitvinding van het medium neemt de dood een belangrijke plaats in binnen de fotografie. Negentiende-eeuwers hadden post mortemfoto’s op hun schoorsteenmantel, beelden van overleden dierbaren, de oogleden opengeplakt met lijm. En tegenwoordig verschijnt er elk jaar wel een boek of tentoonstelling waarin een fotograaf een gestorven vriend, vader, of moeder herdenkt; de mooie series die...