Zoiets mag je eigenlijk niet hardop zeggen, het klinkt aanmatigend, maar het denken is vrij, en het schrijven zit er tussenin: wat heeft Nederland toch een leuke Turken, en wat jammer dat er zo weinig van zijn. Tijdens de demonstraties in Rotterdam, Eindhoven en Amsterdam kwamen er niet meer dan zo’n tweehonderd mensen opdagen: Nederlandse Turken die zich solidair verklaren met de ‘boomknuffelaars en andere nietsnutten’, zoals premier Erdogan de demonstranten in eigen land belieft te noemen. Uit Istanbul hadden we al beelden gezien, vooral uit het betwiste Gezipark, hoe lekker los die haren van Turkse vrouwen kunnen zitten. Beetje hippiesfeer daar, Vondelpark 1967. En hier in Nederland zag ik veel blote vrouwenarmen, bijna geen hoofddoeken, en als toch, dan was de doek zo geknoopt dat je dacht: die gaat zo meteen een ritje maken in haar cabrio in St. Tropez. Wereldse Turken, in het bezit van de meest opzichtige zonnebrillen ter wereld.

Ja, ik vind dat leuker om te zien dan...