Jonge voedselidealisten

Aardappelboer Krispijn van den Dries (28)

‘Ik hoor het meteen als er wat aan schort’

Met trekker en een volgeladen kiepwagen vertrok hij op een ochtend in april vanaf zijn erf in de Noordoostpolder in alle vroegte naar de hoofdstad. Onder luid gejuich dumpte hij er zes ton aardappelen, midden op de Dam. Krispijn van den Dries (28) had er genoeg van. In maart prezen supermarkten hun ‘nieuwe’ aardappelen alweer aan, geïmporteerd uit Noord-Afrika. Terwijl zijn schuur in Ens, net als die van veel Nederlandse collega-boeren, nog tjokvol lag met de oogst van vorig jaar.

Waanzin, vond Van den Dries, en doodzonde. Hij gaf zijn piepers liever weg dan ze te laten verrotten.

Het probleem, volgens de jonge aardappelboer: consumenten weten niet meer waar hun eten vandaan komt, welke gewassen in welk seizoen groeien. ‘Ze kopen maar wat er in het schap ligt, hebben geen idee hoeveel milieuvervuilende kilometers zo’n aardappel heeft afgelegd.’

Op hun beurt zijn boeren de...