Hoewel de temperatuur in nazomerend New York allerminst uitnodigt tot het verhitten van welk gemoed dan ook, laveert de taxichauffeur zijn voertuig nog net niet schuimbekkend door de metropool. ‘Moet je die idioot daar zien,’ gromt hij. ‘Sommige mensen denken dat ze alles mogen. This is madness.’ Vijf meter verderop zigzagt een fietser die zojuist kans zag om het rode licht te negeren nu met doodsverachting langs twee vrachtwagens. Een andere fietser peddelt intussen onbekommerd in tegen de enige rijrichting die in deze straat is toegestaan. Verstrooid wuift hij in de richting waar verontwaardigd geclaxonneer vandaan komt.

‘Deze halvegaren spelen met hun leven en dat van anderen,’ verzucht de taxichauffeur. ‘Dit is een stad voor wandelaars die met metro, bus of taxi overal komen waar ze moeten zijn. In deze chaos moet je gek zijn om zelf achter het stuur van een auto te kruipen. En wie gaat fietsen is compleet gestoord.’ De taxi slaat linksaf en draait 6th Avenue op. De chauffeur...