Na de Europese verkiezingen

Rocco Buttiglione. De meeste Europarlementariërs krijgen nog altijd spontaan een grijns op hun gezicht als ze de naam horen. De kwestie-Buttiglione, vijf jaar geleden, wordt door velen beschouwd als het mooiste moment uit de dertigjarige geschiedenis van het Europees Parlement.

Wat gebeurde er ook alweer in oktober 2004? José Manuel Barroso, de nieuwe voorzitter van de Europese Commissie, presenteerde zijn ploeg met commissarissen. De Italiaanse kandidaat heette Rocco Buttiglione, minister van Europese Zaken in de regering-Berlusconi. Buttiglione was een uitermate conservatieve christen-democraat die nauwe banden onderhield met het Vaticaan – en dat niet onder stoelen of banken stak. Zo liet hij zich met regelmaat afkeurend uit over zaken als homoseksualiteit, abortus en werkende vrouwen. Zijn kandidatuur viel slecht bij veel Europarlementariërs. Zeker omdat hem ook nog eens de post Justitie was toebedeeld, waaronder het anti-discriminatie beleid van...