Memoires / De rouw van Joan Didion

Op een bankje in Central Park te New York is een koperen plaat bevestigd met daarop de inscriptie: ‘Quintana Roo Dunne Michael 1966-2005. In summertime and wintertime.’

De schrijfster Joan Didion (1934) neemt nogal eens plaats op die bank, vernemen we uit haar memoir Blue Nights. Want ja, Quintana was haar dochter en in Central Park is tegen de schemering een specifiek licht te zien, seizoensgebonden blauw licht dat in Blue Nights een metaforische betekenis krijgt toebedeeld: ‘Tijdens de blauwe nachten denk je dat er nooit een eind aan de dag komt.’ Dat eind kwam er voor Didion – en hoe. Eerst stierf haar echtgenoot John Gregory Dunne (1932-2003). Het echtpaar kwam op die noodlotsdag uit het New Yorkse ziekenhuis waar hun dochter Quintana in coma lag. Kort daarvoor was ze met griepverschijnselen opgenomen, maar de infectie werd algeheel. Joan schonk haar man een whisky in, hij wilde een tweede, maar was al dood – een hartaanval. Bij zijn...