Het waren glansrijke dagen voor Dov Charney en zijn kledingmerk American Apparel, na de instorting van de kledingfabriek in Bangladesh dit voorjaar.
Media stonden in de rij om hém te spreken over sweatshops en onderbetaald, geoutsourcet werk. Want Charneys zegt al jaren: dat is niet nodig, en daar doe ik niet aan. Waar andere kledingmerken zich zojuist schuldig hadden gemaakt aan de dood van elfhonderd Bengaalse fabrieksarbeiders, zaten de medewerkers van American Apparel veilig achter hun naaimachines in een fabriek met airconditioning in Los Angeles. Hun startsalaris is twee keer het minimumloon, ze bouwen pensioen op, er is een on-site medische kliniek en een masseuse. Ze mogen gratis internationaal bellen, want de meeste van hen zijn Latijns-Amerikaanse immigranten. Ze krijgen een buspas en kunnen gebruik maken van een...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.