Ik loop een aflevering achter, ik weet het, maar het duurt bij mij altijd even voordat ik weet wat ik precies vind. Mag ik nog even terugkomen op Zomergasten met Ben Verwaayen in de hoofdrol: de man die omschreven wordt als topmanager, als ‘Nederlands beste exportproduct’ las ik ergens; eerst baas van KPN, toen van British Telecom en nu dus van de Franse telecomgigant Alcatel-Lucent. Internationale man, niet bekrompen, werelds, onstuitbaar spreker. Hij was een van de mensen die garant stond voor het VVD-verkiezingsprogramma van 2006 – een van de liberaalste en beste in jaren. Maar wat mij na een avond peptalk en ‘ongelooflijk communiceren’ zo stoort, is het opzichtig volkse waarmee Verwaayen zo’n avondvullend programma dan afsluit. Met een fragment uit de film Zij gelooft in mij over André Hazes. Is er nog iemand in Nederland te vinden die hardop durft te zeggen dat-ie geen fan is van de Hollandse volkszanger? Zo iemand is dapper, want al bijna een landverrader. Maar Verwaayen...