Als de radicalen worden gevraagd als bemiddelaar, kunnen we stellen dat er mooie tijden in aantocht zijn. Hugo Chávez, onze broeder in Venezuela, begaf zich in de Colombiaanse jungle om gijzelaars los te praten van de FARC. Er waren twee smetjes op het blazoen van zijn parachutistenpak, namelijk dat het jongetje voor wiens vrijlating hij bemiddelde al lang in vrijheid bleek te zijn, en vervolgens dat Sarkozy zich wist te profileren als bemiddelaar voor de bemiddelaar Chávez. Die Sarko schuift ook overal tussen, als er maar een zuidelijk tintje aan zit. Maar dat dondert niet, wat ik bedoel is dit: het radicalisme verovert het midden. Het extreme midden! Le centre radical, om nog even in Frankrijk te blijven, is daar als politieke term al ingeburgerd sinds de laatste verkiezingen. Maar overigens niet van de grond gekomen. Ik beschouw het dan ook vooral als een gedachtespelletje. De Radicale Bemiddelaar Hugo Chávez heeft volgens mij nog altijd minder toekomst dan de Bemiddelde...