Het zijn drukke tijden voor een radicaal. Met al het gedoe rond Jami en Wilders kom ik aan de internationale contacten amper toe. Nog net tijd gehad om Karl Rove een bedankbriefje te sturen, hij heeft de radicale zaak zo veel goed gedaan. ‘As an architect, you did a marvelous job in Baghdad,’ heb ik hem geschreven, zeker weten dat hij dat kan waarderen. Wat een boost heeft die oorlog aan het radicalisme gegeven! Maar eigenlijk bewonder ik Karl nog meer om de microcampagnes die hij voor Bush ontwierp. Kiezer voor kiezer liet hij uitzoeken waar de prioriteiten lagen, en dan stuurde hij iemand van het Republikeinse team langs de deur, die dan precies op die punten een verhaal ging ophouden. Radicalen doen het vooralsnog alleen in de gevangenissen en in bepaalde wijken van de grote steden maar het werkt: hearts and minds worden gewonnen doordat we de mensen aanspreken op de juiste punten. Ze gaan apathisch het gesprek in en komen er als radicaal weer uit, klaar en bereid om de daad...