‘Dit jaar was de heftigste zandstorm die ik mee heb gemaakt sinds 2002,’ zegt kunstenaar Daniël ‘Dadara’ Rozenberg. ‘Ik haalde een truck op in Reno, Nevada, om de spullen te vervoeren. Ik ging van de weg af, door de woestijn over het zand, met vlaggetjes aan de kant van het pad. Ik zag de voorkant van de truck niet meer. Ik reed heel langzaam. Het enige wat ik dacht was: ik moet bij de vlaggetjes in de buurt blijven, anders verdwaal ik.’

‘Het was de dinsdag na Burning Man. De meeste mensen waren al weg. De straatnamen waren weggehaald. Ik had geen aanknopingspunten meer en ik moest ons kamp zien te vinden. Dingen van tien meter hoog zag ik pas een meter van tevoren. Elke keer als de storm een klein beetje minder werd, zette ik de truck neer met de lichten aan. Ik stapte uit om te kijken of ik iets herkenbaars zag. Als ik mijn arm uitstak, zag ik mijn hand met moeite. Ik dacht: ik mag niet te ver weg lopen, anders raak ik de truck kwijt. Steeds stopte ik weer, steeds weer...