Het gesprek van de dag volgens de redactie. Vandaag: de openhartige man zien we opeens overal. En kritische vragen kun je hem dan maar beter niet stellen.

Makkelijk had hij het echt niet gevonden. Hij had gewikt en gewogen, nachtenlang gepiekerd en zijn geweten uitvoerig doorgespit. Maar gistermiddag hield hij het toch écht niet meer. De Londense burgermeester Boris Johnson móést zich wel uitspreken.

Het laatste wat hij wilde was zich tegen David Cameron en de regering keren. Maar tja, hij deed het toch maar, daar op de trappen van zijn woning, minuten nadat hij de premier via een smsje had ingelicht over zijn dolkstoot. Hoe blijf je tijdens zo’n moment sympathiek? Daarover had Johnson duidelijk goed nagedacht. In de camera keek hij nauwelijks, zijn blik hield hij af en toe op de schoenen gericht: hier stond overduidelijk een diep worstelende man, die, zoals hij in zijn woordkeuze bleef benadrukken, werkelijk alleen het állerbeste wilde voor het zó geteisterde Britse...