Het begin van de schrijfcarrière van Hans Münstermann (1947, opgegroeid in Amster­dam) kende een nogal hoog gehalte aan meligheid. Sa­men met Jacques Hendrikx vormde hij het schrijfduo Jan Tetteroo, en díé – Tetteroo dus – debuteerde in 1992 met de roman No flash. Het je met zijn tweeën verstoppen achter een pseudoniem, het voor het eerst in de openbaarheid treden om je dan vervolgens te verbergen achter een masker, zoals het duo letterlijk deed, het aanvankelijk weigeren van het geven van interviews om vervolgens wel interviews af te staan als Jan Tetteroo enigszins op de kaart is gezet, de hele ontstaans­geschiedenis van dat debuut?… het is allemaal te onbenullig voor woorden. Want wat was er bijvoorbeeld met dat debuut aan de hand? Eigenlijk hadden de heren een toneelstuk geschreven waarvan ze vonden dat het gespeeld moest worden in de Nachtwachtzaal van het Rijksmuseum. Dat ging niet door, zodat ze er toen maar een roman van maakten. Tja. Joligheid troef. En nu...