Roman / Sterk debuut

Het moet een bijna ondoenlijk karwei zijn voor een uitgever om nog een debuut aan de man te brengen. Geen debuut met korte verhalen, gedichten of essays, maar een debuutroman, een genre dat nog het best ‘in de markt ligt’. En wanneer de auteur daarvan geen BN’er is, die naar eigen zeggen ‘best wel creatief’ is en ‘gek’ op taal, moet je kennelijk je toevlucht nemen tot zware middelen. Zelfs als de schrijver onder de veertig is, al is onder de dertig beduidend beter. Onbekend, veertig plus en behept met een onoogverblindend uiterlijk, dat is tegenwoordig problematisch voor een debutant.

Zo bezien heeft Stephan ter Borg veel mee. Hij is geboren in 1985 en was redacteur van de literaire kweekvijver Propria Cures, het Amsterdamse satirische studentenblad. Het literaire tijdschrift Hollands Maandblad verstrekte zijn medewerker Ter Borg een heuse ‘schrijversbeurs’. En, meldt de ronkende flaptekst van Stephan ter Borgs debuut Orang-oetans drijven niet: ‘In 2011 werd...