Film
Er wordt wel gezegd dat Nederlandse films te weinig maatschappelijk betrokken zijn en zich te weinig rekenschap geven van de actualiteit. Welnu, hier is er eentje. Jaap van Heusdens sterke speelfilmdebuut Win/Win reageert snel en zinvol op de financiële crisis. Het was daarom nog mooier geweest als de film, die in première ging op het festival van Rotterdam, eerder was uitgebracht. Gelukkig voor Van Heusden is het einde van de crisis nog niet in zicht. Hoewel Win/Win ook weer niet tijdgebonden is, dankzij het intelligente script, dat zich vooral richt op de psychologie van de hoofdpersoon. Ivan is een vierentwintigjarige beurshandelaar met de gave patronen te herkennen in de duizelingwekkende hoeveelheid informatie die over zijn beeldschermen trekt. Het lijkt wel Star Trek, het bedieningspaneel waar hij achter zit, draaiend op zijn bureaustoel, en het onnavolgbare jargon waarin hij met zijn collega&#8217;s converseert. Het effect is absurdistisch, totdat daagt dat het waarschijnlijk echt zo gaat: computerspelletjes op het hoogste niveau, met enorme bedragen als inzet, maar zonder oog voor de mensen die achter de getallen schuilgaan. Een tellertje met de dagwinst (of het dagverlies) maakt de game compleet. Haal je de high score, dan krijg je applaus. Draai je verlies, dan dreigt ontslag.
Van Heusden wisselt strak geometrische beelden af met beweeglijk camerawerk. Het weerspiegelt de tegenstellingen binnen Ivans leefomgeving (zijn steriele werkplek versus de chaotische buitenwereld) en binnen zijn geestesgesteldheid, die verschuift van het licht autistisch ordenen van alles om hem heen naar een groeiende existentiële vertwijfeling. Cruciaal voor de film is dat Ivan (een sterk filmdebuut van de Vlaamse toneelacteur Oscar Van Rompay) temidden van enkele eikels van collega&#8217;s een uiterst sympathiek personage blijft, met een geloofwaardige liefde voor de essentie van zijn vak: &#8216;Het uitdrukken van verlangen in getallen.&#8217;