Islamitische uitvaart

Er zit een klein meisje achter de computer. Ze speelt een spelletje met pandaberen. De imam komt naast haar staan, hij draagt een wit gewaad en heeft een grote pleister over zijn neus. Hij buigt voorover en kijkt gebiologeerd naar de animatiedieren. ‘Oh nee!’ roept het meisje. ‘Deze panda gaat de verkeerde kant op!’ Een tafel verder ligt een stapel boeken met titels als ‘Het graf, morgen is het jouw beurt’ en ‘Ik zweer bij Allah, jullie zullen allemaal sterven’. Buiten is het noodweer. Op de trap klinken de haastige stappen van uitvaartleider Mohamed Ben Ab­dallah, een van de drie vaste Arrahil-mede­werkers. Hij maant zijn dochter tot stilte.‘Er komen zo mensen binnen, dus even rustig.’ Ben Abdallah is klein van stuk, heeft een soepele motoriek en draagt een bruin pak met zwarte instappers. Zijn ogen staan alert en vriendelijk. ‘We hebben een rituele bewassing vandaag. De nabestaanden staan zo voor de deur.’

Arrahil (‘op reis...