Biografie / De vrouw van Raymond Chandler

‘Anna Halsey was tweehonderdtwintig pond middelbaar vrouwenlijf met een stopverfkop boven een zwart maatmantelpak. Haar ogen waren glimmendzwarte schoenknoopjes, haar wangen waren zacht als niervet en zowat van dezelfde kleur. Ze zat achter een bureau van zwart glas dat op Napoleons graftombe leek en rookte uit een zwarte sigarettenpijp die net niet zo lang was als een opgerolde paraplu.’

Een opmerkelijk portret – of vrouwenhaat?

Anna Halsey zegt vervolgens dat ze een man nodig heeft: ‘Een man, knap genoeg om het aan te leggen met een lekkere meid vol distinctiedrift, maar tegelijkertijd hard genoeg voor een robbertje knokken met een vorkheftruck. Ik zoek een vent die de caférat kan uithangen, die nog beter van zich af kan bijten als Fred Allen, en die, als hij een knal van een bierwagen tegen zijn hersens krijgt, denkt dat een zwoelbenig nachtclubdanseresje hem met stokbrood op zijn kop tikt.’

Gezocht, en dus lastig proza. Maar in het...