Hebben propagandatrips voor journalisten effect? ‘Ik heb zelden een lobbyist gezien die zo verbluffend weinig voor elkaar weet te krijgen als het CIDI.’

Zelf ben ik nogal preuts opgevoed. Persreisjes, daar haalde je de neus voor op. En als je al meeging, dan verlangde je van de organisatie een factuur. Opdat je vooral je onafhankelijkheid kon bewaren.

Die nuffigheid kunnen weinig redacties zich meer permitteren. In de reis-, film-, kunst-, en autojournalistiek zijn volledig verzorgde persreizen sowieso heel gebruikelijk. Ook menig buitenlandredacteur ziet er geen been in om op kosten van pakweg de Europese Unie op stap te gaan. Om maar te zwijgen van collega’s die zich laten sponsoren door een ngo teneinde verslag te doen van haar goede werken.

Onder de pakkende kop ‘Een lobby om jaloers op te zijn’ beschreef de krant hoe het CIDI praat met politici, collegereeksen verzorgt, en dus uitstapjes organiseert voor jonge journalisten.Onder de pakkende kop ‘Een lobby om jaloers op te zijn’ beschreef de krant hoe het CIDI praat met politici, collegereeksen verzorgt, en dus uitstapjes organiseert voor jonge journalisten.

Is die gesubsidieerde reislustigheid...