Charlotte Mutsaers viert binnenkort in De Balie in Amsterdam behalve het verschijnen van haar nieuwe boek ‘Bont’ ook haar zestigste verjaardag. Een gesprek over dieren, kunst en muziek met de schrijfster en beeldend kunstenaar, die ook de diatonische harmonica bespeelt. ‘Ik kan helaas niet oefenen. Dan gaat mijn hond Koert janken.’

‘Ik zie alles,’ zegt Charlotte Mutsaers. ‘Ik loop nog niet op straat of ik zit ergens middenin. Mannen met wááiers bankbiljetten in portieken. Een vrouw die een baby baart tussen de struiken. De politie signaleert zulke zaken niet. Ze moeten ook niet patrouilleren in auto’s, maar te voet, of op de fiets. Een gouden kracht zou ik voor ze zijn. Ik merk ook dingen op die me verdrieten. Ik zie elke duif die doornat en verfomfaaid in een hoekje zit. De ogen dof, de veren zonder vet.’

Ze hoort ook alles. Ze ging in een Amsterdamse dierenwinkel lamshart kopen voor haar hond – ‘al was het lam de dupe’. In een kooi in de winkel zag ze een beo opgewonden...