Veel tranen, weinig snot

D. Hooijers ‘Catwalk’ biedt een toevallige blik op toevallige personages in een toevallige tijd op een toevallige plek.

Wanneer is de scootmobiel eigenlijk tot het straatbeeld gaan behoren? Ik mik op de jaren tachtig, al heetten ze toen nog bruutweg ‘invalidenkarretjes’. Dat lijkt misschien wel een niet al te relevante eerste vraag na lezing van D. Hooijers eerste roman Catwalk. Maar in het slothoofdstuk rijdt het plichtsgetrouwe personage Van Spree, die na een ontploffing en auto-ongeluk mindervalide is geworden, rond in zo’n gevaarte. Op alle voorafgaande pagina’s ontbreken precieze aanduidingen in welk decennium en welke plaats dit oer-Hollandse verhaal speelt, gebruikelijk bij een vertelling die een universele strekking beoogt.

Maar Hooijers genre, dat in de jaren zeventig zo populair was – ironisch realisme over kleine sappelaars, neringdoenden, heffe des volks – ademt die voorbije periode. Op wat voortschrijdende techniek na dan; de...