28-06-2003
Door Ab van Ieperen

Carlos Reygadas (32) is een van de vele succesvolle jonge Mexicaanse regisseurs. Zijn nieuwe film heeft een duidelijk ethische component. ‘Je moet er keihard aan werken dat je innerlijke demon niet op een negatieve, destructieve manier naar buiten komt.’

Een middelbare, reumatische kunstenaar gaat om niet verklaarde redenen van Mexico City naar de onherbergzame Hidalgo-streek tweehonderd kilometer verder om zelfmoord te plegen. Hij trekt in bij de bejaarde, iconen verzamelende boerin Transen en brengt zijn dagen aan de immense ravijnrand door met joints roken, mescal drinken, masturberen en spelen met zijn luger. Bijna ongemerkt keert zijn levensdrang terug, door het contact met de natuur en de nonverbale, toenemende verstandhouding met zijn menslievende gastvrouw. En ook zijn libido herleeft, en richt zich op Transen.

De minimalistische film van de Mexicaan Carlos Reygadas is vol hallucinant lege en trage landschapsopnamen, gemarkeerd door close-ups...