Verhalen van Kazuo Ishiguro

In de westerse literatuur is er een duidelijk verschil tussen de Angelsaksische en wat ik gemakshalve de continentale Europese literatuur noem. De Angelsaksische houdt zich grosso modo nog altijd aan een vrij traditioneel realisme, waarmee de lusten en lasten van de burger worden beschreven, al zijn er natuurlijk uitzonderingen als bijvoorbeeld William Faulkner en William Golding; hun blik reikte verder. Niettemin zal men in het Verenigd Koninkrijk en Noord-Amerika tevergeefs schrijvers van het type Céline, Gadda, Tournier, Musil, Grass of – waarom niet – A.F.Th. van der Heijden zoeken.

In Nederland, waar de waardering voor de Angelsaksische wereld nogal eens de vorm van culturele zelfkolonisering aanneemt, is de literatuur van daar populairder dan die van het Europese continent, Nederland zelf niet meegerekend. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat het werk van een auteur als Kazuo Ishiguro in het Nederlands wordt uitgegeven – en dan niet alleen...