Scènes uit een voltooid huwelijk.

‘Je hebt me mijn vrijheid afgenomen. Jij bepaalde wie onze vrienden waren en wie niet. Jij besliste wie we te eten vroegen en waar we inkopen deden.’
‘Maar ik dacht dat jij het ermee eens was, dat jij ook de Fransen en de Hollanders en de Belgen van hiernaast leuk vond, en dat mijn gastvrijheid ook de jouwe was!’
‘Dat is precies het probleem: jij denkt altijd dat je namens ons allebei spreekt maar je vraagt me nooit iets.’
‘Had dat dan eerder gezegd! Hoe kan ik nou ruiken dat je iets dwars zit.’
‘Ach wat, ik heb het vaak genoeg laten merken. Maar jij hebt al jaren geen oog meer voor me. Je bent altijd te druk met anderen en neemt mij voor lief.’
‘Dat is niet waar. Ik zag ons gewoon als een vanzelfsprekendheid.’
‘Ja, en dat zijn we niet.’
‘En nu?’
‘Hoezo “en nu?” Nu ga ik bij je weg.’
‘…’
‘Ik ga alleen verder.’
‘Is er een ander?’
‘Nee. Maar ik ben liever alleen dan dat ik mijn leven nog een...