Het is gebaseerd op wat hij noemt ‘empire’-beroemdheid: het imperium van de media waarin een huichelachtig beeld wordt geschetst van beroemdheden. Terwijl de media een rock&roll beeld van beroemdheden schetst, zitten zij ook gewoon met een heroïnespuit in hun arm op hun zolderkamertjes. Sheens schokkende openheid is niet zelf-destructief, zoals de media hem neerzetten, maar juist een moderne invulling van roem. Open, eerlijk en niet zelden treurig. De interesse van het publiek wordt niet gedreven door leedvermaak, maar door een verlangen naar transparantie. Ellis noemt post-empire beroemdheden die het wél snappen: naast Charlie Sheen ook Kanye West, Lady Gaga én empire beroemdheden, die het niet meer snappen: Madonna, Robert Downey Jr en Anne Hathaway. Door Ellis’ betoog over roem snap je Oh oh Cherso beter. En ook Bret Easton Ellis zelf, de post-empire schrijver die in Amsterdam voortdurend onder invloed op podia verschijnt en dat nooit zal ontkennen. (TdG)