Roman

Désanne van Brederode gebruikt vaak christelijke symbolen in haar werk. Zo ook in haar nieuwe roman Stille Zaterdag. Daarin verbindt ze de verzoeningsdood van Jezus met de rust die intreedt als twee hopeloos verliefden op Paaszaterdag door de dood van een van hen voorgoed van elkaar worden gescheiden. De protestante Sara Mijland en haar katholieke minnaar Maurice Benders worden hevig op de proef gesteld door de God die ze heeft samengebracht, maar geven zich desondanks niet aan hun overspelige begeerte over. De lichamelijke liefde is taboe, uit mededogen met hun echtgenoten en vanwege het geloof. Maurice weet het zeker: ‘Een kus tussen hen zou een doodskus betekenen, een tweede judaskus, niet alleen voor henzelf, hun gelieven, hun kinderen, maar ook, en vooral, voor degene die hen lichtjaren her zo wreed en toch zo innig, zo allerinnerlijkst met elkaar verbonden had.’ Voor Maurice moet hun liefde net zo zuiver blijven als Rodin haar in zijn beeld ‘De Kus’ had vormgegeven:...