Op de voorgrond bloemen, veel bloemen. Dat hoort nu eenmaal bij officiële plechtigheden. Maar in Teheran hadden ze zondag meer uit de kast gehaald. Een mooi blauw doek met wolken erop. En op het podium het silhouet van bergtoppen. Hoofdpersoon in dit toneelstuk is een onbemande bommenwerper, die de naam Karrar (‘vernietiger’) draagt. De regisseur, president Ahmadinejad, staat er trots bij. Hij noemde het wapen (bereik 1000 kilometer) een ‘boodschapper van glorie en redding voor de mensheid’, maar ook ‘een ambassadeur van de dood’ voor de vijanden van Iran. Het eerste klinkt natuurlijk aantrekkelijker, maar de vraag is wat je moet doen om niet tot de vijanden van Iran gerekend te worden. In ieder geval niet moeilijk doen over de kerncentrale, die juist een dag eerder feestelijk was geopend. En dan moet je, in de woorden van Ahmadinejad, ‘uit je ivoren toren komen en gaan zitten als beleefde kinderen en gaan praten’. En vergeet niet een bloemetje mee te nemen. Daar houden ze van in...