Ik vind het een goed idee dat Douwe Bob een stilte van tien seconde wil laten vallen op het songfestival. Ik hou van mensen die iets doen met de dingen die daar zijn, waar iets niet is. 4’33’’ van John Cage is natuurlijk een briljant voorbeeld. Hij ging achter zijn piano zitten en speelde vier minuten en drieëndertig seconden helemaal niks. Het publiek luisterde naar de geluiden die klinken als er geen muziek is.
Als Bob slim is verwijst hij overigens niet naar Cage. De componist Mike Batt had voor de grap Cage als mede-componist opgevoerd voor de minuut stilte op een van zijn eigen platen. De erven van Cage stuurden meteen een cheque met zes cijfers erop. Batt probeerde toen nog hard te maken dat zijn stilte in een andere toon- en maatsoort geschreven was, maar de erven namen daar geen genoegen mee en Batt betaalde. Een ander mooi voorbeeld van stilte is de plaat ‘The Best of Marcel Marceao (sic)’ uit 1970. De platen bestaan uit twee kanten met 19 minuten stilte. MGM verkocht er tienduizenden.
Geld is ook een goed voorbeeld van iets wat gemaakt is van niks. Het zijn getalletjes op beeldschermen die verwijzen naar de totale zwarte leegte. Je kunt er daarom prachtige trucs mee uithalen. De Nederlandse kunstenaar Dadara wilde ooit als kunstproject een zwembad vullen met een miljoen zelfgemaakte bankbiljetten. De bankbiljetten wilde hij als kleine kunstwerkjes verkopen voor een euro per stuk. Als mensen bereid waren om dat te betalen, zou hij zich dus van het ene op het andere moment miljonair kunnen noemen.
Een gelijksoortig voorbeeld van iemand die uit niks een heleboel geld maakte is Satoshi Nakamoto, de bedenker van bitcoin. Hij bedacht een anoniem peer to peer betaalsysteem waar geen banken voor nodig zijn. Hij bouwde het op speciale getallen die steeds moeilijker te vinden zijn. Deze getallen kregen dus van het ene op het andere moment waarde. En Satoshi die de eerste getallen makkelijk kon verzamelen, is nu multimiljonair. Zijn bitcoinvermogen is 450 miljoen dollar.
Het mooie is dat Satoshi Nakamoto zelf ook niet bestaat. Het is een fictief personage. Om een of andere reden wil de bedenker (of willen de bedenkers) van de bitcoin anoniem blijven. De naam Satoshi is niettemin een begrip geworden. Hij is de Keyzer Söze van de crypto-currencies. Niet alleen de bitcoins zijn geld waard geworden, ook het personage Satoshi heeft waarde gekregen. Zijn afwezigheid is voelbaar. Er is een enorm gat waar Satoshi zou moeten zijn. Hoe mooi zou het niet zijn als een visionair persoon met een Japanse cyberpunkuitstraling het boegbeeld was van de bitcoin? Een genie dat uitgenodigd zal worden op het Witte Huis. Die als adviseur kan optreden van wereldleiders en banken. De bitcoin zou veel populairder kunnen worden met zo’n charismatische bitcoinkoning.
De Australische Craig Wright heeft de afgelopen dagen <a href="http://www.volkskrant.nl/economie/australier-claimt-mysterieuze-bedenker-bitcoin-te-zijn~a4293235/" target="_blank" rel="noopener">een poging</a> gedaan om het Satoshi-gat op te vullen. Maar het gat bleek te diep, en <a href="http://nos.nl/artikel/2102720-twijfel-over-claim-van-bitcoin-uitvinder.html" target="_blank" rel="noopener">hij lijkt</a> nu ontmaskerd als oplichter. Een andere onwaarschijnlijke, maar theoretische mogelijkheid is dat hij een soort balletje balletje met zichzelf gedaan heeft. Dat hij iedereen heeft opgelicht met de suggestie dat hij een oplichter is. Als dat zo is, is hij briljant en een waardige Satoshi.

Lees ook