Lachen

Het is vreemd om in de krant het stralende gezicht van Margalith Kleijwegt te zien bij een artikel over haar vertrek bij Vrij Nederland. In Het Parool blijft het nog bij een min of meer gewone lach, maar in NRC Handelsblad waren maandag alle remmen los. Haar mond staat op schaterstand en met haar handen woelt zij wild door het haar. Het had, al was het maar uit piëteit met ons, wel wat meer ingetogen mogen zijn. Maar zo zit zij niet in elkaar. Zo resoluut als zij na zevenentwintig jaar VN het besluit heeft genomen het avontuur als zelfstandige aan te gaan, zo opgeruimd wil zij die toekomst ook tegemoet treden. Ja, het was een fantastische baan en ja, het is goed om iets nieuws te doen. En vraag haar nu niet wat dat dan precies wordt – het moet tenslotte wel een beetje avontuur blijven.

Waar haar dat ook heen voert (en hopelijk blijft zij VN ook aandoen), zij neemt haar grote talent met zich mee. ‘Als je ergens langer blijft en goed kijkt en luistert, blijkt de werkelijkheid...