Zwijgen

Het is misschien ouderwets, zei cabaretière Claudia de Breij vrijdag in De Wereld Draait Door, maar als je niets te zeggen hebt, houd dan je mond. Die dag was Johan Friso door een lawine overvallen en op alle media riep iedereen van alles zonder iets te weten en op Twitter werden de eerste woordgrapjes gemaakt. De Breij verwoordde de emotie: het voelt alsof dit een ver familielid is overkomen. In het achterhoofd zit ook compassie met zijn moeder, die ook een beetje de moeder van iedereen – monarchist of niet – moet spelen. Daar zou je je naar kunnen gedragen (p. 12).

Maandag meldde Job Cohen zich af. Hij bleek niet bestand tegen ‘de politieke en mediawerkelijkheid in Den Haag’. Hij is in de woorden van Max van Weezel ‘het slachtoffer van een verziekte partijcultuur en de vermoeiende hyperigheid van de Haagse pers’ (p. 11). Opnieuw leek het alsof een ver familielid iets naars was overkomen, terwijl wij erbij stonden, ernaar keken en ons er ook mee vermaakten.

Ook bij de...