Rancune?

Uit de brievenrubriek stijgt deze week veel verontwaardiging op over de recensie van Frits Bolkestein van de bundel met teksten van Hans van Mierlo, Een krankzinnig avontuur (vorige week in dit blad, na te lezen op vn.nl). De belangrijkste bezwaren van zijn geestverwanten: het is niet kies om iemand twee jaar na zijn dood zo fel te bekritiseren; Bolkestein is gedreven door rancune en het is een slecht stuk dat de redactie nooit had mogen plaatsen.

Het is waar dat Van Mierlo zelf niet kan reageren op de kritiek, maar dat lijkt me geen afdoend argument om twee jaar later een kritische beschouwing te weren. Juist nu wij ons hem nog zo goed herinneren en er nog zoveel van zijn thema’s actueel zijn, is het de moeite waard het over hem te hebben.

In hoeverre persoonlijke rancune daadwerkelijk aan de orde is, laat zich raden. Zij waren vast geen grote vrienden en hebben elkaar met enige regelmaat dwars gezeten. De tweespalt werd duidelijk in het eerste paarse kabinet (1994-1998),...