Pluriform
In 2010 verscheen dit weekblad twee dagen later dan gebruikelijk opdat wij ons licht nog konden laten schijnen over de uitslag van de verkiezingen. Op het omslag prijkte Mark Rutte: zou hij voor Cohen kiezen of voor Wilders? U weet hoe het afliep. Deze keer slaan wij over. We zijn liever op tijd bij de lezer – je kunt wel aan de gang blijven met al die verkiezingen en we weten inmiddels dat de uitslag nog weinig zegt over de uitkomst. Op onze website kunt u donderdag een eerste analyse verwachten. En verder hebben wij af te wachten hoe de winnaars het zonder de majesteit denken te redden (p. 8).
Het geeft ons mooi de tijd terug te blikken op een korte, onstuimige verkiezingscampagne. We zijn het niet helemaal met elkaar eens. Zo hebben Max van Weezel (p. 13) en Elma Drayer (p. 14) een verschillende kijk op een sleutelmoment in de campagne: het premiersdebat van RTL4. Voor Van Weezel is het een voorbeeld van uit de hand gelopen mediamacht. Wat zou er immers gebeurd zijn als de redactie niet alsnog had besloten ook Samsom uit te nodigen? Maar Elma Drayer vindt dat die macht schromelijk wordt overdreven. Het is wat haar betreft simpel: Roemer liet het afweten, Samsom scoorde behendig en werd daarvoor in de peilingen beloond.
De interne pluriformiteit bereikt een hoogtepunt op pagina 90, waar Stephan Sanders dit weekblad gispt wegens het beeld op het omslag vorige week: Mark Rutte in een bad gevuld met euro’s: ‘ordinair’ en ‘een knullige afrekening met de partijleider van de VVD’. Het deed hem bijna besluiten alsnog op Mark Rutte te stemmen. Gelukkig blijkt de macht van dit medium toch nog wat te beperkt.
frits.van.exter@vn.nl

Gerelateerd