De eerste Vrij Nederland-reportage van fotografe Dana Lixenberg (Amsterdam, 1965) ging in 1991 over de metro in New York. Een jaar eerder had ze zich in die stad gevestigd. Ze woont er nog steeds en inmiddels is ze beroemd. Ze werkt voor kranten en tijdschriften als The New York Times, Newsweek, Rolling Stone, Vogue en Vibe. Haar werk wordt geëxposeerd in musea en galeries in binnen- en buitenland. Het Frans Hals Museum in Haarlem toonde vorig jaar haar serie portretten Homeless in Jefferson, Indiana, waar ze zeven jaar aan werkte.
De foto’s van Dana worden geprezen om hun natuurlijke directheid. Gewone mensen – zoals de daklozen uit Jefferson of de zwarte onderklasse uit South Central Los Angeles – krijgen door deze humane aanpak iets glamourachtigs over zich. En omgekeerd: een ster als Prince verandert door het oog van haar camera zowaar in een gewoon mens.
In de loop der jaren resulteerde de samenwerking tussen Dana Lixenberg en VN-redacteur Rudie Kagie in meer dan veertig reportages. Dit keer verdiepten ze zich in New York en omgeving in de bizarre wereld van de bounty hunters: particuliere premiejagers die hun geld verdienen met het opsporen en uitleveren van voortvluchtige wetsovertreders. Deze week vloog Dana haar volgende grote reportage tegemoet. Ze gaat voor Artsen zonder Grenzen in Rwanda en Congo fotograferen. Voor een selectie van haar visuele verslag uit Afrika zal Vrij Nederland binnenkort een aantal pagina’s inruimen. Ja, dat hebben we nú al besloten. Ongezien.

Gerelateerd