Frits Visser
Frits had het pension geregeld voor zijn vrienden Marina Schapers, Peter Schat, Kitty Courbois, hun kinderen en aanhang. Van het terras van dit huis op het Griekse eiland Skyros zou Marina een dodelijke val maken. Connie Palmen vond inspiratie in het ongeluk voor haar nieuwe boek. De toen tweeëndertigjarige Frits Visser, die goed thuis was op Skyros, steunde Marina’s partner, zorgde dat haar lichaam geborgen werd en begeleidde de doodskist over zee op de eenzaamste reis van zijn leven. Van de gebeurtenissen maakte hij nauwgezet aantekeningen in het dagboek dat hij altijd bijhoudt. Visser vindt overigens dat Palmen een goed boek heeft geschreven. Hij ergert zich alleen aan haar optreden in de media. Daarin beweert de schrijfster dat de feiten in haar boek ontleend zijn aan het werkelijke leven van Marina en Peter Schat. Het is immoreel, vindt Visser, de waarheid te manipuleren onder het mom van fictie en te suggereren dat Schat zijn vrouw vermoordde.
Maar goed. Frits Visser (57, programmamaker en tekstschrijver) heeft geen zin in een polemiek, en al helemaal niet in de klassieke woordenstrijd over het mengen van feiten en fictie, en over het manipuleren van andermans leven ten bate van je literaire product. Connie Palmens boek wierp hem terug in de tijd, hij raadpleegde zijn dagboek, en hij moest toen zijn eigen relaas schrijven (pagina 80 en verder).
Zijn verhaal brengt je terug in de sfeer van de Amsterdamse bohème van begin jaren tachtig. Pijnlijk. En toch ook mooi door de kleurrijke exuberantie.

Gerelateerd