Liever Asscher

Op 17 december keek iedereen naar PvdA-senator Adri Duivesteijn. Met zijn ene dissidente stem kon hij in de Eerste Kamer het verschil maken. Zou dit de Nacht van Duivesteijn worden? De spanning werd goed opgeklopt, waarbij het ingewikkelde onderwerp zelf voor het gemak goeddeels onbesproken bleef. Het ging om winnen of verliezen. De volgende ochtend viel slechts hoon hem ten deel: Duivesteijn was bezweken onder de druk van zijn partij. De concessie van minister Blok had nog niet de omvang van de kleinste schaamlap. Een smadelijke nederlaag, zo leek het, uitgerekend van de man voor wie tegendraadsheid een tweede natuur lijkt te zijn.

Hij noemde het zelf op tv ‘de zwaarste week die ik heb meegemaakt’. Maar in gesprek met Jaco Alberts en Max van Weezel (p. 26-33) blijkt dat hij daarmee iets anders bedoelde: kort voor het debat had hij van zijn arts te horen gekregen dat hij is ‘uitbehandeld’. Het had volgens hem geen invloed op zijn stem. Hij was hoogstens nog...