Vergeten

Hij ploft neer in de stoel en sluit zijn ogen. Hij moet zich herstellen. Als die stem er nu maar niet was! ‘Zo jongetje, heb je je vermaakt? De wereld staat in brand, iedereen kijkt naar je en wat doe je? Twee flesjes Pomerol en drie cognacjes? Héél slim!’ Hij kreunt. De stewardess stoot hem zachtjes aan. Champagne, jus of water? Water!

Het is heus niet erg. Hij kan er tegen. Hij is fit. Het overhemd spant wat, maar niemand geeft hem tweeënzestig jaar. Morgen wordt hij in Berlijn verwacht, bij Angela – niet zijn type, maar wiens type is zij wel? Hij zal zo de stukken pakken, dan maar een korte nacht. Als die stem nu maar ophoudt. ‘Ja, je bent een bikkel. Maar ben je niet iets vergeten met je katerkop?’

De gezagvoerder komt er doorheen: alles gereed om weggeduwd te worden van de gate, maar het is druk boven New York, dus…

Vergeten? Wat vergeten? Hij draait de film terug. Schokkerige beelden: het diner, nog een paar glaasjes in de suite, wakker worden met een droge mond,...