Hoofdredactioneel

Vertrouwen in het oordeel van de massa, dat moet je hebben wil je anno 2008 doorgaan voor democraat. Het referendum wordt gezien als een groot goed dat de kloof tussen burger en politiek dicht. In mijn ouderlijk huis heerste ambivalentie: mijn moeder zong bij De Stem des Volks om het volk de rijen te laten sluiten, maar mij werd ingeprent dat een heel volk fout kan zijn en zich makkelijk zo gek laat maken dat het massaal achter een sterke leider aan loopt. Ik groeide op met die dubbelheid: ergens gloort het morgenrood voor het proletariaat, maar vertrouwen in het gezonde verstand van het gepeupel is gevaarlijk. Dezelfde politici die publiekelijk zweren te luisteren naar de stem des volks wringen zich dezer dagen in bochten om referenda over het Verdrag van Lissabon te ontlopen en het Ierse ‘nee’ zo’n beetje buiten de wet te plaatsen. Politici worstelen natuurlijk met een andere dubbelheid: ze vertegenwoordigen het volk, maar moeten het volk ook leiden. En dus...