Hoofdredactioneel

Dat de omschrijving van de wereldorde niet lang geleden nog werd gecomprimeerd tot ‘het militair-industrieel complex’ is bijna vergeten, en niemand vindt dat erg. Eerder, in de tijd van Bertolt Brecht, was de wereld één groot bordeel. Ook die metafoor is in onbruik geraakt, evenmin een ramp. Toch hebben die oude termen soms wel iets. De wankele economie van de VS heeft baat bij oorlog en dreiging, tonen de cijfers. Dat zijn feiten waarbij oud-links alleen vermoeid kan knikken: ‘Dat zeiden we altijd al.’ Oorlogswinstmakers en politici spelen onder één hoedje. Voeg daar de hoer en de souteneur bij en je zit met de op geld beluste types en hele en halve criminelen in Yab Yum of een soortgelijke tent.

In Brechts Dreigroschenoper danste dit volk een macabere dans. Prostituee en pooier konden niet zonder elkaar en soms bloeide er iets moois tussen hen op. De romantiek van de goot, tussen mensen die tot elkaar waren veroordeeld door de wrede krachten van het...