Leonardo DiCaprio

Het was 1998, het jaar nadat Titanic was uitgekomen en de ‘Leomania’ een absoluut hoogtepunt had bereikt. Niet alleen de jonge meisjes achtervolgden Leonardo DiCaprio, ook hun moeders, die in de romantische Titanic-held een ideale schoonzoon hadden ontdekt, stapten op de filmster af om een handtekening voor hun dochter te eisen, desnoods met de smoes dat het arme kind ernstig ziek was. De kranten, de meisjesbladen en de roddeltijdschriften deden hijgerig verslag van de opwinding die de 23-jarige acteur veroorzaakte. Het favoriete thema van de scribenten: was de knappe jongen wel in staat om zijn wereldwijde roem en zijn plotselinge rijkdom te hanteren? Wezen de uitspattingen van DiCa­prio, die met een vaste groep vrienden schaamteloos van het nachtleven genoot, er niet op dat hij zijn collega River Phoenix achterna ging, die op zijn 23ste overleed aan een overdosis drugs?

En toen deed DiCaprio iets dat niemand had zien aankomen. Hij deed een gooi naar de...