Dat we de vrouwenborst seksualiseren en de mannenborst niet, is biologisch niet te verklaren. Waar komt die geilige obsessie met borsten dan vandaan? En is het geen tijd daarmee op te houden als het zo beperkend werkt?

‘Uw twee borsten zijn gelijk twee welpen, tweelingen van een ree, die onder de leliën weiden,’ zegt Salomo in Hooglied tegen de herderin met wie hij op het punt staat te trouwen. Babyhertjes dus. Harig, onhandig en wankel. Sexy? Welnee. Een beetje zoals Bambi misschien, het tekenfilmdier dat al in de jaren veertig geschikt werd bevonden voor kinderen.

Ook in deze tijd schrijven mannen graag over die uitstulpingen van vet- en bindweefsel waar vrouwen mee gezegend en belast zijn, maar ánders. Minder lieflijk. Op internet gaat een satirisch tekstje rond, getiteld Male writers writing female characters, waarin de soms potsierlijke seksuele focus op borsten wordt geridiculiseerd. Het verhaalt over de ontwakende Cassandra, wier naakte torso wordt beschenen door...