‘Ik heb lang geaarzeld voor ik mezelf architect noemde. Er komen zo veel aspecten bij kijken, als je zeer getalenteerd bent, kun je hoogstens driekwart incorporeren in één persoon.’ Kamiel Klaasse vormt met twee partners NL Architects.
Zij werken met een team van twintig medewerkers in een oude verffabriek in Amsterdam-West. ‘Het duurde vrij lang voor we echt iets bouwden – al is dat niet zaligmakend. Hét project van de afgelopen dertig jaar is nooit gebouwd: de Très Grande Bibliothèque de France van Rem Koolhaas.’ Maar uiteindelijk wil iedere architect toch bouwen. ‘Je poneert een stelling die je in de praktijk wilt testen. En door je eigen gedachten lopen, is een opwindende ervaring.’
Een gebouw ontstaat uit een gezamenlijke gedachtenvorming: ‘Van wie de verlossende woorden of schetsen zijn, is onbelangrijk. Je kunt bij ons als stagiair net het goeie krabbeltje maken dat leidt tot een groot gebouw.’ De tijd van de starchitects is voorbij,...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.