Volgens ‘De sociale staat van Nederland’ zijn we gelukkiger, gezonder en zelfs milder geworden dan dertig jaar terug. Waar komt dan die zogenaamde boosheid vandaan?

Wat een heerlijke verwarring heeft het Sociaal en Cultureel Planbureau in de Tweede Kamer veroorzaakt met zijn rapport ‘De sociale staat van Nederland’. Jarenlang konden vooral politici die wilden wijzen op het grote onbehagen dat zich van de Nederlander had meester gemaakt zich beroepen op onderzoek dat door het SCP was verricht. Het adviesorgaan van de regering, gespecialiseerd in ‘de thermometer in de samenleving steken’, grossierde in onaangename waarheden: de kloof tussen rijk en arm nam toe, net als die tussen lager en hoger opgeleiden, autochtonen en allochtonen en stad en platteland. In de serie ‘Burgerperspectieven’ kwamen de Nederlanders zelf aan het woord en dat leverde vaak alarmerende uitspraken op: ze waren somber over de toekomst, beklaagden zich over het verval van normen en waarden en...