Vanuit een verloren positie kwam hij keihard weer terug. Berlusconi onderschatten is de grootste fout die je kunt maken

Het leek allemaal in kannen en kruiken. In cannis crucibusque, zoals ze in Rome zeggen. Nadat de Duitse Bondskanselier Angela Merkel het Italiaanse staatshoofd Giorgio Napolitano had gebeld dat het zo echt niet langer ging en dat de geloofwaardigheid van Italië, Europa, de Unie en de euro op het spel stond, werd Silvio Berlusconi, de laatste democratisch gekozen premier van Italië, afgezet.

Uitzinnige menigten omstuwden zijn donkerblauwe regeringslimousine op haar laatste rit door de straten van Rome. ‘Bella ciao,’ zongen ze, het oude lied van de communistisch e partizanen die Italië hadden bevrijd van de fascisten. ‘Bella ciao, bella ciao, bella ciao ciao ciao.’ Het laatste dat Berlusconi zag door het raampje van zijn dienstauto, waren duizenden opgestoken middelvingers. Het was een vernedering, een regelrechte afgang. Berlusconi was niet alleen...