Europa wemelt van de verborgen kunstschatten en geheime meesterwerken. Vandaag: de verborgen hippietuin van Kreuzberg. Ingezonden door Rutger Lemm.

Je hebt Berlijnfanaten en je hebt Berlijnhaters. De fanatici krijgen bij elke verwijzing naar het woord ‘Berlijn’ een dromerige blik in de ogen en beginnen licht kwijlend te mijmeren over “dat barretje in Kreuzberg, die club in Friedrichshain, die wafeltent in Prenzlauer Berg”. Je kunt weglopen en thuis de was gaan doen, als je terugkomt staan ze er nog steeds. “Oh en de zondagmarkt in Mauerpark en de Müggelsee en de döner kebab in de Yorckstrasse en…” De haters zeggen altijd hetzelfde: “Ik vond het een lelijke, kale, koude kutstad. Geen wonder dat het de hoofdstad van de Nazi’s moest worden. Gatverdamme. Ik snap niets van die hype.” Meestal zijn deze mensen een keer in Berlijn geweest: in de winter, met hun ouders, toen ze zeventien waren. Ja, dan is de Duitse hoofdstad behoorlijk deprimerend.

Maar Berlijn...