Poëzie

Robert Anker, voormalig stadsdichter van Amsterdam, was altijd wel bezig met de wereld om hem heen, maar op een afstandje, geboeid en soms verlekkerd. In zijn jongste bundel gemraad slasser d.d.t. wrijft hij ons diezelfde wereld nu ruw in het gezicht. Dit is een bundel vol agressie, populisme, seks en straattaal, maar wonderlijk genoeg ook één die ons dichter dan ooit bij de poëzie van de Vijftigers brengt.

De onrustige, opgefokte maatschappij die Gemraad (kort voor gemeenteraad? Het zou me niet verbazen in deze geile taalwereld) ons toont, davert lekker gewetenloos langs als een kale gabber ; de mooie dingen van vroeger liggen op hun rug:

het was een ruwe eeuw voor slasser

naastenliefde lag in hinderlaag

een bom met goede bedoelingen

vingerde zich de schoonheid

Of het nu over seks gaat, de beurs, Marokkaanse hangjongeren of het plattelandsleven, Ankers wereld is even volvet als ongelikt hedonistisch. Overal doet en bevredigt men zijn behoefte: ‘gemraad nooit een roezer...