Om de macht

Ze zijn het prototype Bos-stemmers, stel ik me voor. Vaste waarden in de PvdA-focusgroepen. Hun roots liggen in de linkse studentenbeweging van midden jaren tachtig, nooit verder van huis gestemd dan D66. Inmiddels voorzien van goeie banen en een topappartement aan het Amsterdamse IJ. Niet te beroerd hun portie solidariteit te dragen, maar in the know van verantwoord design en de beste restaurants. Na een overvloedige maaltijd bij de Italiaan waar ze de baas bij zijn voornaam noemen, lopen we kuierend langs de kaden van hun rijkdom en ik vraag: wordt het Bos?

‘Never nooit niet,’ zegt zij. ‘Ik twijfel tussen André Rouvoet en Jan Marijnissen.’

Hij vraagt: ‘Zit er in de Kamer niet nog ergens een echte ouwe communist?’

Kom op jongens, stel ik. Bos of Balken­ende. Zij: ‘Nou, als ik me kwaad maak stem ik nog eerder op Balkenende dan op Bos. Die Balk mag dan een engerd zijn, maar hij lijkt in ieder geval oprecht. Ik vind dat zo’n carrièremannetje, die Bos....