Om de macht

Femke Halsema. Zegt die naam u nog iets? Ja, je zou haar haast vergeten in de titanenstrijd die woedt tussen B&B. Ook een boekje geschreven, Femke. Wat zeg ik? Boek. Diepzinnig, geestig. Een meesterwerk in vergelijking met… nee, laat ik rustig blijven. Positief.

Toen ik Halsema’s boek donderdagavond las, raakte ik er haast van overtuigd maar weer eens op haar te stemmen. Ik bedoel, je hoeft het niet altijd met haar eens te zijn, maar je kunt in Over de linkse lente nalezen dat Halsema nadenkt over wat ze doet, dat ze verantwoording durft af te leggen over wat ze gedaan heeft en af en toe is zelfs een mea culpa waar te nemen over dingen die ze beter niet had kunnen doen. Je krijgt ook een idee waar ze met dit land naar toe zou willen. Een heel redelijk mens, Femke Halsema.

Zo, nu heb ik toch al elf zinnen getikt zonder me op te winden. Want kwaadheid is een slechte raadgever. Maar nu houd ik het toch echt niet meer.

Met hoge verwachting begon ik aan de afgelopen...