Fotodocument Baby

Ik neem aan dat ik ook namens u spreek, als ik stel dat babyfoto’s bijna nooit te verdragen zijn. Ik kijk er naar, en denk meteen aan dementerende oude mensen, die soms ook voor de camera worden gehaald, zonder dat ze er erg in hebben, zonder dat ze kunnen protesteren. Daar zit, lig, hang je dan: de fotograaf heeft het zo gewild, in opdracht van de familie.

De volstrekte weerloosheid van baby’s vind ik niet ontroerend, maar hartverscheurend. Er wordt met ze gesold. Dat kan ook niet anders, want ze moeten geholpen worden met bijna alles, van poepluier tot boertje doen.

Om dat sollen met weerloze wezens nou ook nog eens vast te leggen; mijn maag keert zich om. En dan heb ik het niet alleen over de foto van de negentien maanden oude Gabrielle, die daar te kijk is gezet als betoverende zeemeermin, met een kroontje, een sjerp en een lollypopperige blik in haar opgemaakte oogjes. Schoonheidswedstrijden voor baby’s – dat gaat bijna iedereen te ver, dat is Amerikaanse...