Huurbeleid is sociaal beleid dat een nobel doel dient: een betaalbare woning voor iedereen. Een warmhartig mens kan daar moeilijk tegen zijn. Maar in werkelijkheid is het huidige ‘sociale’ huurbeleid helemaal niet zo sociaal. De maatschappelijke kosten van het huurbeleid zijn hoger dan de maatschappelijke opbrengsten, zo blijkt uit de jongste woningmarktstudie van het Centraal Planbureau (CPB). Het huurbeleid is juist asociaal: het sponsort de verkeerde mensen met miljarden, het hindert de doorstroming en het creëert wachtlijsten. De CPB-grafiek illustreert hoe het zit.

Huurbeleid betekent dat de overheid kunstmatig de huren verlaagt. Dit doet ze allereerst via de huurtoeslag. Mensen wier inkomen te laag is in verhouding tot de huur, kunnen de toeslag aanvragen. Bijna één miljoen huishoudens ontvangen zo jaarlijks 1,8 miljard euro. Dat werkt goed: de grafiek laat zien dat de huurtoeslag terechtkomt bij de huishoudens die het het hardst nodig hebben.

De tweede vorm van...