1. De hulpeconomie

‘Ik had alle tips wel willen onderstrepen,’ zo luidt de aanbeveling van Sophie Hilbrand voor Ernst-Jan Pfauths Dankboek. We doen Pfauth volgens mij geen onrecht als we zijn boek een zelfhulpboek noemen, een wat eigenaardig genre in de wereld van de boeken, maar Hilbrand geeft haarfijn aan waarin dat genre verschilt van pakweg de roman of de biografie: in een zelfhulpboek staan tips, en die kunnen inderdaad onderstreept worden. In een roman kun je uiteraard ook zinnen onderstrepen, omdat ze mooi zijn, wijsheid lijken te bevatten of juist afstotelijk overkomen, maar een roman staat zelden vol met expliciete tips, hoewel er vast wel een romanschrijver op het idee is gekomen een roman in de vorm van een zelfhulpboek te gieten.

Hoe verleidelijk is het dit genre te ridiculiseren, als je er zelf geen gebruik van maakt en dus ook niet gelooft in de tips waarmee de schrijver lezers om de oren slaat. Maar is dat niet dezelfde gemakzucht waarmee de seculiere burger...